Er liep eens een Spurter…. is een serie terugblikken over én met personen die ooit Spurt lid waren. Bij Atletiekvereniging Spurt’88 (opgericht in 1988 zoals U weet) wordt dus al ruim 34 jaar hardgelopen in en om Hardenberg. MAAR… Hoe ontstond de AV Spurt’88 nou? Wie waren de atleten van het eerste uur? Waar liepen ze? Met wie liepen ze? Hoe ging het hardlopen in de beginjaren bij Spurt’88? Maar bovenal, waar zijn ze gebleven die Spurters van weleer? Welke herinneringen hebben ze nog aan de jaren dat ze bij Spurt hardliepen? En doen ze vandaag de dag überhaupt nog aan hardlopen? Om daar een antwoord op te krijgen ging de auteur op zoek naar voormalige atleten die ooit eens bij Spurt liepen. En hij vond ze, deze Spurters van weleer. Aan de hand van zorgvuldig bewaard gebleven foto’s, krantenknipsels, medailles en eventueel gewonnen bekers worden er oude herinneringen opgehaald en nemen zij U mee naar vervlogen tijden.

In deze terugblik van: Er liep eens een Spurter…. neemt de auteur U mee naar Laar (D). Want één van de huidige 2.125 inwoners van dit mooie grensdorpje Laar is Erik Kwant en hij was ooit lid van Spurt’88. Erik was gelijk enthousiast om mee te werken aan een nieuwe terugblik voor: Er liep eens een Spurter…. Een afspraak was zeer snel gemaakt met deze sympathieke, voormalige inwoner van Gramsbergen. En zo gebeurde het dat de auteur op een avond afreisde naar de andere kant van de streep, naar het mooie dorpje Laar om te horen welke actieve herinneringen deze voormalige Grambarger nog heeft aan zijn tijd bij Spurt’88.

De serie terugblikken van: Er liep eens een Spurter…. begint altijd met de vraag:
”Eens een Spurter, altijd een Spurter” ik bedoel: loop je nog?
Euh…, Nee, ik loop eigenlijk niet meer. In 2019 heb ik mijn laatste Marathon gelopen en daarna niet meer. Ik heb het wel een paar keer weer geprobeerd, maar op een gegeven moment kreeg ik last van een hamstringblessure. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat het hardlopen ooit een hobby van mij was…, want…, euh…, ’t-ja, als ik het weer probeerde dan ging het mij niet gemakkelijk af. Dus nee, ik loop eigenlijk niet meer.

Hoe is het hardlopen ooit begonnen bij jou?
Ik stopte met voetballen, want ik had last van mijn knie. En euh…, ik moest hieraan dus geopereerd worden en voorafgaand aan deze operatie kon ik dus (noodgedwongen) een poosje niet sporten. Maar wat bleek: tijdens deze rustperiode ging het na verloop van tijd eigenlijk best wel goed met de knie. Nou, ik deed dus een poosje niets, MAAR: de kilo’s vlogen erop…. en toen dacht ik: het wordt hoog tijd om weer wat te gaan doen. Maar voetballen? Met al dat draaien en kappen, met het risico om weer last van de knie te krijgen…, leek me niet verstandig. Trouwens, mijn voetbal kwaliteiten waren niet hoogstaand hoor…, ik bedoel: 2e of 3e elftal dat niveau zeg maar. Enfin, op een dag vertelde mijn overbuurman, ik woonde toentertijd in de Kruisstraat in Gramsbergen, dat hij wilde beginnen met hardlopen. Nou, ik voelde mij inmiddels weer goed, waarop ik zei; dan gaan we samen hardlopen. Mijn buurman hield er na een poosje mee op maar ik heb doorgepakt, waarna ik er zoveel plezier in kreeg dat ik mij aangemeld heb bij een loopgroep en dat was bij Spurt.  

Deed je voordat je Spurt lid was ook al aan hardlopen?
Nou nee, eigenlijk niet. Want toen ik dus stopte met voetballen ben ik gaan hardlopen. En om bij het hardlopen een stok achter de deur te hebben zeg maar, ben ik bij Spurt gaan lopen.

Hoe kwam je bij Spurt? Was je bekend met Spurt?
(aarzelend): Euhm…, volgens mij door Henk Meppelink en René Marissen dacht ik. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik dacht dat het via Henk en René was.

Wanneer was jij Spurt lid?
(diep nadenkend): Dat zal geweest zijn van euhm…, 1995 tot 2007, 2008 ongeveer. Ik zal zo’n 12 á 13 jaar lid geweest zijn denk ik.

En waarom Spurt? En niet in Coevorden? [want daar was ook een loopgroep nl: Codac].
Ja nou, omdat Henk er liep denk ik.

Hoe ging dat in de beginjaren dat jij bij Spurt liep?
(lachend): Nou, ik weet nog dat we trainden vanaf het Sportpark in Baalderveld. En euh…, ja, nou, er was verder niks, niks geen voorzieningen zeg maar. Ja, later stond er een keetje waar wat materiaal in stond voor de technische atletiek nummers maar verder…. En als iedereen dan aanwezig was dan gingen we meestal hardlopend Baalder of Baalderveld in om te trainen.

Wie was er destijds trainer bij Spurt?
Freek. Ja, Freek. Ik  heb eigenlijk alleen maar getraind bij Freek. Euh…, ja en Lydie Platel af en toe, maar ik liep meestal bij Freek.

Wat is jou bijgebleven van jou tijd bij Spurt?
Wat ik altijd fantastisch vond waren de Zaterdag ochtenden dat we bij de Oldemeijer bij elkaar kwamen om te gaan hardlopen. Er waren altijd wel atleten die dan aan het trainen waren om een Marathon te lopen en dus de langere duurlopen moesten doen. Dit ging altijd onder leiding van Freek Vosjan, hij zette de routes uit en voorzag ieder van een gelletje en hij nam de drink bidons mee. En als Freek zelf meeliep dan waren de routes zo ingedeeld dat we na een tijdje weer bij de grote parkeerplaats kwamen om wat te drinken, waarna we weer verder liepen. Ook als je niet trainde voor een Marathon kon je meelopen, want ieder die mee wou lopen kon aanhaken. Ik weet nog dat de duurlopen ook op de Vrijdagavonden vanaf Hardenberg ’85 waren, maar ik liep liever op de Zaterdagmorgen in en rondom de Oldemeijer. Altijd een leuke, fanatieke groep lopers. Lekker hardlopen, beetje auwehoeren, ja, het was altijd gezellig. Super geregeld.

En liep je ook wedstrijden?
Ik heb zeker wedstrijden gelopen. Ja, ik heb veel wedstrijden gelopen. 10 kilometer wedstrijden of de 10 Engelse Mijl. Maar ik heb ook halve marathons gelopen. Ik liep onder andere de halve marathon van Dalfsen, euh…, Nieuwleusen, Ommen, de Diepe Hel Holterbergloop, Egmond aan Zee heb ik 4X gelopen, de Vechtdal Marathon 2-daagse in Ommen heb ik aan deelgenomen, de 10 Engelse Mijl van de Dam tot Damloop, Zwolle halve marathon festival ’n paar keer gelopen, 7 Heuvelenloop heb ik enkele keren gelopen. En verder veel 10 kilometer loopjes. Ja, ik liep veel wedstrijden. Zo heb ik ook ooit eens meegedaan in Winschoten. Daar werd een NK 100 kilometer gelopen. Maar je kon er ook in estafette vorm aan deelnemen. (lachend): liep ik mijn 10 kilometer en dan werd je ingehaald door een deelnemer en dan zag je aan het startnummer dat hij de 100 kilometer liep. En hij had er al 80 kilometer opzitten hè! Dan krijg je wel respect voor deze atleten hoor.

Welke wedstrijden liep je het liefst?
Nou; een 5 kilometer wedstrijd dat kon ik niet, dat was niks voor mij. Het was 10 kilometer of meer. En het mulle zand, dat was niet mijn favoriete ondergrond, dat was niks voor mij.

Liep je in de winter ook cross wedstrijden?
Ja, ja. Euh…, daar in Hardenberg bij die campings. Vechtstreek, Boslust, jazeker.

Ging je met meerdere atleten naar deze regio wedstrijden?
Vaak met Herman Westerman, dat was toch wel mijn loopmaat.

En ooit de Marathon gelopen?
Jazeker. Ik heb 9 keer aan de start van een Marathon gestaan.

Wat was jou eerste Marathon?
Dat was de Marathon van Eindhoven. Dit was in 1998.

Hoe ging die eerste Marathon?
Nou; mijn eerste Marathon was gelijk mijn snelste Marathon, deze liep ik in: 3 uur 42 minuten. Samen met mijn vrouw en zoontje gingen we in de camper naar Eindhoven. Het was best een grote, luxe camper al zeg ik het zelf en ik weet nog dat we de camper de avond voor de Marathon op een parkeerplaats parkeerden. (Erik begint te lachen) en dat Marianne [mijn vrouw], uitstapte en dat er mensen aan Marianne vroegen of wij de Marathon liepen voor het prijzengeld? Ha, ha, ha. Ze dachten dat: als je met zo’n camper komt dan reis je vast heel Europa door voor het prijzengeld. Ha, ha, ha. Nou, toen ze mij eruit zagen stappen wisten ze wel beter, ik had namelijk niet het lijf van een Keniaanse hardloper…, ha, ha, ha.
Ik liep er dus de Marathon en Marianne met kind voorop in een kinderstoeltje begeleide mij op de fiets.

En welke Marathons liep je nog meer?
Euhm…, zoals ik al zei: 1X Eindhoven, verder heb ik: Berlijn 1X gelopen, Klazinaveen 3X, Utrecht 1X, euhm, Hamburg 1X, Rotterdam heb ik 1X gelopen, en New York heb ik gelopen.
De New York Marathon was trouwens een hele bijzondere belevenis. Hier zijn “we” met 15 personen naar toe geweest. Kijk: hier heb ik nog de finish foto, ik finishte in: 3:59:16.

 
Erik Kwant, in het midden in het zwart in de New York Marathon

Deze Marathon lopen was een initiatief van mijn toenmalige werkgever, TSM Mariënberg. De Marathon van New York liep ik in 2001 en de aanslag op de Twin Towers [11 September 2001] had net plaatsgevonden. Het was best nog wel een dingetje of we zouden gaan of dat we thuis zouden blijven, maar uiteindelijk zijn we dus wel gegaan. Er waren zeer veel veiligheids maatregelen. Wat mij ook is bijgebleven: we werden heel hartelijk ontvangen, de mensen waren heel gastvrij en dat de mensen in New York hun bewondering uitspraken dat we de moet hadden om toch de Marathon te gaan lopen. We zijn 1 week in New York geweest, waarbij we veel bekeken en gezien hebben. Onder andere zijn we bij de Twin Towers geweest, dit was héél indrukwekkend. Ik hoorde er de muziek van: Live met het nummer: Overcome. Als ik dat nummer nu nog hoor dan denk ik altijd weer terug aan dat moment bij de Twin Towers. Ja, dit heeft een grote indruk op mij gemaakt.

Waarom juist deze Marathons?
Euhm.., ja, de insteek was meestal om de Marathon te combineren met een steden weekend trip, vandaar. Klazienaveen: omdat ’t-ja, dit was lekker dicht bij huis, je was er zo. Utrecht: omdat we er samen met meerdere Spurt leden heengingen. Berlijn: omdat ik hoorde dat dit een mooie Marathon was en het was een mooie stad om te bezichtigingen. Euhm…, New York: als je Marathons loopt dan mag New York, vindt ik, niet ontbreken. Ik weet trouwens niet waarom mijn eerste Marathon die van Eindhoven was. Ik vond het wel een mooie, het waren twee rondjes, twee halve marathons door Eindhoven.

Welke Marathon zou je eigenlijk héél graag gelopen willen hebben?
Athene. De Athene Marathon. Omdat daar de Marathon ooit ontstaan is. Én Valencia, die schijnt ook heel mooi te zijn. Maar ach, het is er nooit van gekomen.

Hoe ging dat toen, trainen voor de Marathon?
(lachend): O-jee, als ik daar nog aan terug denk…, ik kan mij NU niet meer voorstellen dat ik toentertijd zó fanatiek ben geweest. Vertel: Nou, als er een Marathon gepland stond en ik had s’avonds geen tijd om te trainen, dan zette ik de wekker op 5 uur. Dan hups, uit bed, de hardloop kleren aan, een broodje eten, dan in de auto naar de Oldemeijer om te gaan hardlopen, weer naar huis, snel douchen en dan ging ik naar mijn werk, want om 7:30 uur moest ik op m’n werk zijn. Ja, ik was wel fanatiek. (lachend): ik vindt het nu onbegrijpelijk dat ik dat deed…, maar ’t-ja, ik deed het. Maar meestal trainde ik gewoon s’avonds. En als je veel loopt dan gebeurde het wel eens dat een bekende je zag lopen en later zei: hé Erik; ik zag oe gister’n oavend nog lopen, ie had’n ut zwoar, of nie? Dan dacht ik wel eens: liep ik nou écht als een dweil?

Liep jij volgens een schema?
Jazeker. Deze werden gemaakt door Freek. Hij deed dit aan de hand van jou 10 kilometer wedstrijd tijden en jou halve marathon wedstrijd tijden. Als ik trainde voor de Marathon dan had ik altijd een schema van 12 weken en dan liep ik 4X in de week. Ík had een uitgeprinte schema van Freek en die was leidend. En 4X trainen in de week wás ook 4X trainen in de week! Ik bedoel, het kon nóg zo hard regenen, er werd wél gelopen!

Wat was jou eerste hardloop wedstrijd?
(nadenkend): pffff…, mijn eerste hardloop wedstrijd? Dat zal ongetwijfeld de Lichtstadloop in Gramsbergen geweest zijn. Ja, dat was m’n eerste hardloop wedstrijd. En dit zal in 1995 geweest zijn. (lachend) Ja en toen werd ik gegrepen door het hardloop virus, want nadien heb ik nog vele wedstrijden gelopen.

Heb je tijdens de voorbereiding op een Marathon wel eens vertwijfeld gedacht: waar ben ik aan begonnen? Waar ben ik toch mee bezig?
Jazeker wel. Dat was bij Marathon van Hamburg in 2019. Dit was trouwens gelijk m’n laatste Marathon. Hier had ik nóóit aan moeten beginnen. Euhm…, in de voorbereiding tijdens de lange duurlopen liep ik al te martelen dat ik dacht van, wat doe ik mezelf aan…. Enfin, de Marathon werd een teleurstelling. Ik finishte in 4 uur en 34 minuten en toen dacht ik om mezelf een beetje te beschermen, dit nooit weer!

Heb je ooit aan de start van een Marathon gestaan en dat je dacht: wat doe ik hier?
(Erik antwoord direct:) Ja, ja, ja. Dat heb ik zeker. Dat was aan de start van de Berlijn Marathon [deze is altijd op de laatste Zondag van September]. We hadden toentertijd vanaf het voorjaar ons huis te koop staan en tijdens onze zomer vakantie, ik was volop in voorbereiding op de Marathon van Berlijn, belde de makelaar ons en zei dat het huis verkocht was en dat we er bij thuiskomst zo snel mogelijk uit moesten. Dus, hals over kop verhuizen en klussen enzo. Maar zoals ik zei: ik had een startnummer, alles was geregeld en we besloten om toch naar Berlijn te gaan, ik zou hem toch lopen. Hier had ik achteraf niet heen moeten gaan. Ik bedoel én trainen én klussen…, als jij je gedachten bij twee dingen tegelijk moet hebben…, dat komt niet goed. En dat bleek ook wel, want na 32 kilometer ben ik dan ook uitgestapt, het ging niet meer. Als je een Marathon wil lopen dan kun je er geen verbouwing bij hebben. Dus één keertje uitgestapt? Nee, twee keer ben ik uitgestapt. Want ook tijdens de eerste keer dat ik de Marathon van Klazienaveen liep ben ik uitgestapt. Mijn broer vergezelde mij in Klazienaveen. Enfin, het ging veur gien meter en ik was er alle machtig chagrijnig van. En euh…, de Marathon van Klazienaveen dat waren vier ronden van elk ruim 10, 5 kilometer. Ik weet nog dat mijn broer bij de finish stond en dat ik er aan kwam wandelen en zei: ik stop der met, ik ben der helemoal kloar met en dat herinnerings shirt hoef ik ook niet! Maar wat doet mijn broer? Hij gaat naar die shirt uitgifte en zegt; euhm…, Erik Kwant heeft zojuist de Marathon gelopen, maar euhm…, hij kan zelf niet komen, bla, bla, bla, en euhm…, ik kom zijn shirt ophalen. Ik hoefde helemaal geen shirt maar oké, daar kwam hij dus aan gelopen met het herinnerings shirt in z’n handen en gaf het aan mij. (lachend) ik moest het nog vaak horen: goh Erik; heb je dat mooie shirt nog welke je kreeg als herinnering aan de Marathon van Klazienaveen?

Als je een Marathon ging lopen, ging je hier alleen naartoe of met meerdere Spurt atleten?
Over het algemeen ging ik er alleen naartoe. Ja, Marianne ging ook mee, want de insteek was eigenlijk om mijn Marathon te combineren met een leuke steden trip, om ook de stad te bezichtigen zeg maar. Ennn…, (Erik aarzeld en kijkt zijn vrouw aan) euhm…, ik weet niet of het voor Marianne altijd wel even leuk was…. Ik bedoel: iedere atleet die ooit de Marathon heeft gelopen zal het zeker wel herkennen, want een Marathon loper is in de dagen voorafgaand aan de Marathon maar met één ding bezig en dat is de Marathon. Marianne: ik vond het super leuk, de sfeer, het publiek en alles om zo’n evenement heen. Dus je ging meestal alleen? Ja, nou; Klazienaveen daar liep ik samen met Henk Meppelink en in Utrecht waren meerdere Spurters, hier liep onder andere Dirk Timmermans mee. Maar over het algemeen was ik een einzelgänger (lachend) ja, ik ben niet voor niets in Duutsland gaan wonen hè.

Welke wedstrijden zijn je het meest bijgebleven?
Die Vechtdal Marathon tweedaagse in Ommen vond ik heel mooi om te lopen. En de Rotterdam Marathon met Lee Towers die You Never Walk Alone zingt ook wel. Nou moet ik er wel bij zeggen: ik heb ooit Lee Towers zien optreden tijdens de feestweek in Gramsbergen, hij was heel gewoon in de omgang en hij gaf me toch een show, echt geweldig. Nou en als je dan samen met 10.000 atleten aan de start van de Rotterdam Marathon staat en je hebt er twaalf weken keihard voor getraind én Lee Towers begint te zingen van: You Never Walk Alone…, kippenvel hoor, tranen in de ogen toen ik startte, ja…, dit zal ik nooit vergeten. Marianne was erbij met de kleine voorop de fiets in een kinderzitje, zoekend over fietspaden waar ik liep. Hele mooie herinnering.

Wat waren jou snelste wedstrijd tijden? Jou pr’s?
Ik heb één keertje de 5 kilometer nét onder de 20 minuten gelopen. Dit was tijdens de opening van de provinciale weg de: N34. Ik had een super dag (lachend) wind in de rug, mooi asfalt en waarschijnlijk een parcours dat ligt dalend naar beneden liep ha, ha,ha. Dit is mij nadien nooit meer gelukt. De 10 kilometer heb ik ooit in 39 minuten gelopen. Mijn snelste halve marathon was in: 1 uur 39 minuten en mijn snelste Marathon liep ik in: 3 uur en 42 minuten.

Heb je ooit een run bike run ofzo gedaan?
Ja, ik heb ooit één keertje in Nijverdal meegedaan aan een kwart triathlon [1 km zwemmen, 40 km fietsen, 10 km lopen]. Hier trainde ik dan ook serieus voor. Ging ik bijvoorbeeld hardlopend vanuit huis in Gramsbergen naar het zwembad in Hardenberg, hier ging ik dan een uur zwemmen om dan weer hardlopend naar huis te gaan. Het fietsen daar vond ik niks aan, zwemmen vond ik prachtig. Ik had geeneens een racefiets. Dus ik heb op marktplaats gezocht en een oude racefiets gekocht. Ha, ha, ha, och ik weet het nog goed: het was een roze racefiets maar dit terzijde ha, ha, want ’t-ja, ik mus wel ’n fietse hebben…. Het trainen voor een kwart triathlon daar ging trouwens machtig veel tijd in zitten. Ik bedoel, het was bij mij alles of niets. Ik was zeker geen wereldtopper maar ik wilde wel zo goed mogelijk voorbereid aan de start staan. Ik trainde er dan ook fanatiek voor, dus én zwemmen én fietsen én lopen.

Wat kwam er zoal bij kijken voordat je aan de start van de Marathon stond? En dan bedoel ik de voeding, en het drinken enzo.
(Erik herhaald langzaam de vraag) Euhmmmm…, wat er bij kwam kijken voor ik aan de start van de Marathon stond…? Euhmmmm…, nouwww…, eten bedoel je?
(Marianne veert op uit haar stoel en verteld lachend): Ach, Erik…, hou op! Appelstroop en spaghetti. (Erik): oh. (Marianne): Ja, echt wel. (Erik): ja, dat nam ik op de dag van de Marathon. (Marianne): Nou, de week vóór de Marathon nam je alleen maar spaghetti of macaroni en s’morgens brood met appelstroop. (Erik vervolgd): ja, koolhydraten stapelen hè. Ik weet nog dat ik in New York, op de ochtend van de Marathon om 05:00 uur, een groot bord spaghetti heb opgegeten…, dat had ik achteraf nóóit moeten doen. Dan wijk je zo af van je eet patroon…, maar ’t-ja, ik dacht dat ik er goed aan deed. En nam je ook een gel? Dat heb ik ooit wel eens geprobeerd maar nee, dit was niet wat voor mij. Tijdens de Marathon nam ik bananen, sportdrank of water, dus wat er bij een drinkpost aangeboden werd.

Wat was jou mooiste Marathon en waarom?
(nadenkend): Mijn mooiste Marathon? Euhm, Rotterdam vond ik eigenlijk mooier dan New York. New York was bij de start wel héél mooi, want het startschot werd middels een kanonschot gegeven. Na de start liep je over de twee verdiepingen van de Verrazano-Narrows brug. Je kwam door meerdere stadsdelen van New York met overal enthousiaste mensen langs het parcours. Maar de Marathon van New York met z’n hoogte verschillen was zwaarder dan Rotterdam. Het zijn geen bergen maar toch, je voelt het wel. New York was prachtig hoor, echt wel. Maar áls ik dan moet kiezen…, zeg ik: Rotterdam.

Hoe zag zo’n Marathon dag eruit?
Euhmmm…, nou, ruim van tevoren goed eten. Meestal arriveerden we in de betreffende stad op de dag voorafgaand aan de Marathon. Klazienaveen niet, daar ging ik s’morgens naar toe. En verder geen gekkigheid, ik bedoel, proberen om de uren vóór de start ontspannen te blijven. Voor de start een beetje rekken en strekken maar verder geen bijzonderheden. Ja, de wedstrijd spanning voor de Marathon is er natuurlijk wel! Je strikt je veters nog een keertje, kijkt tien keer of je startnummer goed bevestigd is, telkens kijken op je horloge, staat je horloge klaar, nog ’n keertje naar de wc dat soort dingen. Gespannen ben je altijd, maar ik denk dat daar de meeste Marathon lopers wel last van hebben.

Denk je wel eens: ik zou eigenlijk weer moeten beginnen met hardlopen?
Ja, absoluut. Ja. Na een dag werken en dan even lekker hardlopen in de buitenlucht, even de kop leegmaken, even lekker een uurtje hardlopen, dat zou ik graag weer willen doen. Ik ben nu bij de sportschool en loop onder begeleiding op de loopband. Als dit op de loopband weer een beetje beter gaat, dan denk ik dat ik het wel weer ga proberen want, ja, ik mis het wel.

Ga je nog wel eens kijken bij een hardloop wedstrijd?
Nee. Nee. Ja nou, als de Mühlenlauf gehouden wordt dan sta ik langs het parcours, want die gaat bij ons door de straat. Maar verder niet nee.

We zijn bijna aan het eind van deze: Er liep eens een Spurter…. Maar ik heb nog enkele korte vragen voor jou. Wat zeg jij hierop?
Lichtstadloop: Euuuhmmm: Loopje door het centrum van Gramsbergen. Veel mensen langs het parcours. Veel mensen die je naam roepen en aanmoedigen, heel mooi.
Mühlenlauf: Vaak aan meegedaan. Het vernieuwde parcours loopt nu in en door het Laar, maar persoonlijk vind ik het “oude” parcours mooier. Deze liep door het buitengebied en daar liep ik liever. Maar oké, dat is mijn mening, ieder heeft z’n eigen voorkeur.
Gewetensvraag: de Lichtstadloop of de Mühlenlauf? (er volgt een stilte, dan lachend): wat een vraag…, euhmmm…, de Lichtstadloop of de Mühlenlauf…? Dan zeg ik: Lichtstadloop. Waarom? De Lichtstadloop heeft toch wel iets meer sfeer langs het parcours, vindt ik.

En dan was er ook ooit de Vechtdalloop, heb jij deze weleens gelopen?
[de Vechtdalloop: dan liep je het ene jaar van: Gramsbergen naar Emlichheim en het andere jaar van: Emlichheim naar Gramsbergen] Ja, ik heb hier verschillende keren aan deelgenomen.

Volg jij het hardlopen in het algemeen nog?
Als er (zondag) s’morgens een Marathon op de tv is dan kijk ik wel. Ja, dan zet ik de tv aan en dan volg ik het wel maar verder niet nee.

En de laatste vraag om mee af te sluiten luidt altijd; en Spurt’88? Volg jij Spurt nog?
Nee, Spurt volg ik niet meer. Dit heeft geen speciale reden hoor. Ik heb een geweldige mooie tijd gehad bij Spurt, echt een hélè mooie tijd. Maar ik ben intussen al jaren geen Spurt lid meer en volg het zodoende ook niet meer. Trouwens, door alle verhuizingen is er zéér weinig bewaard gebleven van mijn tijd bij Spurt. Alles is: of kwijtgeraakt of weggegooid. Ik heb eigenlijk alleen nog de finish foto van de New York Marathon.