Er liep eens een Spurter…. is een serie terugblikken over én met personen die ooit Spurt lid waren. Bij Atletiekvereniging Spurt’88 (opgericht in 1988 zoals U weet) wordt dus al ruim 33 jaar hardgelopen in en om Hardenberg. MAAR… Hoe ontstond de AV Spurt’88 nou? Wie waren de atleten van het eerste uur? Waar liepen ze? Met wie liepen ze? Hoe ging het hardlopen in de beginjaren bij Spurt’88? Maar bovenal; waar zijn ze gebleven die Spurters van weleer? Welke herinneringen hebben ze nog aan de jaren dat ze bij Spurt hardliepen? Doen ze vandaag de dag überhaupt nog aan hardlopen? Om daar een antwoord op te krijgen ging de auteur op zoek naar voormalige atleten die ooit eens bij Spurt liepen. En hij vond ze, deze Spurters van weleer. Aan de hand van zorgvuldig bewaard gebleven foto’s, krantenknipsels, medailles en eventueel gewonnen bekers worden er oude herinneringen opgehaald en nemen zij U mee naar vervlogen tijden.

In deze zevende terugblik van: Er liep eens een Spurter…. komt Henk Bosch aan het woord. Het is op een doordeweekse avond in Mei als de auteur afreist naar Heemse en aanschuift bij deze voormalige Spurter. Henk, een geboren en getogen Harnbarger, heeft bij binnenkomst een map met krantenknipsels en een bak met wedstrijd medailles op tafel staan. Maar alvorens we terug gaan in de Spurt tijd schenkt Henk eerst een lekker kopje koffie in.

De serie terugblikken van: Er liep eens een Spurter…. begint altijd met de vraag: ”Eens een Spurter altijd een Spurter” ik bedoel: loop je nog?
Ja, ik loop nog steeds. Ik loop niet zo heel veel meer, maar ik loop nog steeds. De tijden van weleer haal ik niet meer, en dat hoeft van mij ook niet, maar op mijn manier ben ik nog wel vrij fanatiek zeg maar. Het was trouwens de bedoeling dat ik het afgelopen jaar [2021] samen met mijn zoon de Zevenheuvelenloop in Nijmegen zou gaan lopen, maar dat ging door de Corona perikelen helaas niet door. Gemiddeld een á twee maal per week loop ik nog wel hoor, en eigenlijk mag het wel een keertje vaker.

Maar je loopt niet meer bij een loopgroepje bij Spurt? Nee. Nee, niet meer bij Spurt.

Hoe is het hardlopen ooit begonnen bij jou. Wanneer ben ik begonnen met hardlopen? (nadenkend) Pfff…, ik ben een geboren en getogen Hardenberger, en in mijn jeugd deed ik altijd wel aan sport. Ik mocht graag schaatsen, ik heb een aantal jaren volleybal gespeeld maar ik blonk nergens in uit zeg maar. En nadat ik getrouwd ben zijn wij in Rozendaal gaan wonen omdat ik daar mijn eerste baan kreeg, en daar in Rozendaal ging ik al regelmatig hardlopen. Het hardlopen ging mij wat beter af, dat beviel mij beter. Ik was toen 27 jaar, dus dat is inmiddels al weer 40 jaar geleden. Ik loop inmiddels al 40 jaar. Soms met wat mindere periodes, maar ik loop al zo’n 40 jaar.

Waar liep jij in het begin van jou hardlopen? Ja, nou; eerst in Rozendaal dus, en na 7 jaar in Rozendaal te hebben gewoond zijn we naar Hardenberg verhuisd, want ik kon een baan bij de Wavin krijgen, vandaar.

En wanneer kwam Spurt in beeld. Wanneer werd jij Spurt lid? Euhm…, in 1986 kwamen wij dus terug in Hardenberg, maar toen was Spurt er nog niet. Ik werd Spurt lid zo ongeveer begin jaren negentig of halverwege de jaren negentig, dacht ik.

Hoe kwam jij bij Spurt?  Phoe…, hoe kwam ik bij Spurt? Pfff…, hoe kwam ik bij Spurt? [er volgt een lange stilte] Pfff…, euhm…, euh…, [diep, diep nadenkend] hoe… kwam… ik… bij… Spurt? Dat weet ik niet meer. Ik zou het echt niet meer weten.

Tot wanneer was jij Spurt lid?  Ja…, (lachend) tot wanneer was ik Spurt lid? Nou, eerlijk gezegd; ik heb mijn lidmaatschap nooit opgezegd….. Euhm…, Bert de Lange was voorzitter van Spurt’88 en die stopte ermee, waarna mij gevraagd werd of ik het voorzitterschap wilde overnemen, nou dat wou ik wel. En toentertijd, ik weet niet hoe het nu is hoor, maar toentertijd was het zo dat: als je een bestuursfunctie had dan was het Spurt lidmaatschap gratis. Dus toen ik in het Spurt bestuur kwam werden de contributie betalingen automatisch stopgezet. (lachend) Zelf heb ik mijn Spurt lidmaatschap nooit opgezegd, en bij Spurt is het lidmaatschap nooit weer geactiveerd, dus tot wanneer ik nou precies Spurt lid was zullen we nooit weten, ha, ha. Maar ik loop intussen al jaren niet meer bij Spurt, dus het is wel goed zo.

Henk in Spurt'88 Sneldienst Hardenberg tenue

Wie liepen er nog meer toen jij Spurt lid was? Pfff…, Wie liepen er nog meer…, van de trainers weet ik het nog wel want ik heb veel getraind bij onder meer: Lidie Platel, Henk van Duuren en Adrie Deemter. En in de groep liep ik veel met: Bert de Lange, Roelof Hutten, Herman Weening, Freek Vosjan niet te vergeten natuurlijk, en Albert Oldehinkel, Henk Oldehinkel, ’t-ja, die atleten kwam je vaak tegen op een training. Albert en Roelof dat waren goede lopers hoor, die liepen dan meestal voor mij. Ja, en Henk ook wel, die kon ook wel lopen, (lachend) die liep ook harder dan mij. O’ ja ik weet nog dat er een Roemeense trainer was, die een tijdje de trainingen bij Spurt verzorgde. Hij kwam volgens mij via Lidie Platel bij Spurt, en ik weet nog dat hij heel gebrekkig Nederlands sprak, maar hij was wel héél fanatiek.

Nam jij deel aan hardloop wedstrijden in jou Spurt tijd?  Ja, best wel. Best wel veel, zeg maar. Aan alle bekende lopen in de regio heb ik wel aan meegedaan. (Henk zet een bak met medailles op tafel) Kijk hier heb ik nog mijn goed bewaarde herinnerings medailles van wedstrijden waaraan ik heb deelgenomen. (Het zijn er zeker een stuk of 50) Dit zijn ze niet allemaal hoor, ik heb er nog meer. Kijk: 4 maal de Asselronde in Apeldoorn gelopen, oh, hier medailles uit Berlijn, de 4 Mijl van Groningen, de halve bij de Twente Marathon, Hardenberg City-Run, Banthumloop, Reestdal halve marathon in Meppel, Oldemeijercross. Ja, ik heb best wel veel wedstrijden gelopen, maar meestal liep ik ze hier in de buurt.

Wat was jou eerste wedstrijd, en wat weet je er nog van? Een van mijn eerste wedstrijden was de 10 kilometer van de Banthumloop. Die liep ik in 38 minuten, maar ik betwijfel of het wel exact 10 kilometer was, want ik heb daarna nooit meer een 10 kilometer in 38 minuten gelopen. Je vertelde zojuist dat je ook in Rozendaal hebt gewoond en gelopen, liep je daar geen wedstrijden dan? Och ja…, ja…, nou je het zegt, in Rozendaal heb ik ook wel eens een wedstrijdje gelopen, ja. En ik herinner mij dat ik in de buurt van Rotterdam ook eens een wedstrijd heb gelopen. (nadenkend) Dat was in het begin van de tachtiger jaren.

Ooit op het podium gestaan? Nee. Ik denk het niet, nee.

Welke [wedstrijd] afstand liep jij het liefst? Het meeste liep ik de 10 kilometer of de halve marathon. En ging jij hier alleen naar toe of gingen er meerdere Spurters mee? Heel vaak gingen Bert de Lange en Freek Vosjan mee. Dan stapten we bij elkaar in de auto en reden we naar een wedstrijdje in de regio, dit was altijd gezellig.

Ooit een Marathon gelopen? Ja. In totaal 9 maal, waarvan 1 maal Rotterdam, 1 maal Amsterdam, 6 maal Berlijn en 1 maal Steinfurt. En nooit uitgestapt hè! Allemaal heb ik ze uitgelopen, en allemaal binnen de 4 uur. Mijn laatste Marathon liep ik in Berlijn in: 2005.

Marathon Amsterdam 1996, Henk in het midden met nr 5070

En wanneer liep jij jou eerste Marathon? Oei, dat zou ik op moeten zoeken. (Henk pakt een map met krantenknipsels, en na enig speurwerk) Pfff…, dat was in 1994. De eerste kan ik mij nog goed herinneren. Dat was de Rotterdam Marathon. Wat is jou bijgebleven van deze eerste Marathon? Hier ging ik samen met m’n vrouw en de kinderen naar toe. Volgens mij waren er nog enkele familieleden bij om mij aan te moedigen. Ik dacht op een gegeven moment in de wedstrijd dat ik dood ging…. In het begin liep ik best wel lekker, maar na zo’n 32, 33  kilometer, toen zei mijn lichaam van euhm…; je moet nú stoppen met hardlopen, je moet nú niét meer verder gaan met hardlopen, stop nu! Ga ergens liggen, maar stop met hardlopen! Maar ’t-ja…, je wil natuurlijk door, dus ik liep door. Nadat ik over de finish kwam zei mijn vrouw: het leek wel of je in de laatste kilometer dood ging want je zag lijkbleek, het was niet om aan te zien. Zelf dacht ik in die laatste kilometers van euhm: dit ga ik nóóit meer doen! Dit nóóit meer! Dat dacht ik echt, dit doe ik nóóit weer! Maar na een half uurtje uitrusten en nadat ik een beetje bijgekomen was, dacht ik; mmmm…, nou…, ach, misschien toch nog maar een volgende Marathon proberen, maar dan moet de volgende wel iets sneller…. (lachend) dus, er kwam wel een volgende Marathon.

Welke Marathon was de mooiste? Nou, achteraf was mijn allereerste Marathon, de Rotterdam Marathon dus toch wel heel mooi, maar de Berlijn Marathon is qua Entourage en qua organisatie dat is gewoon fantastisch. De Berlijn Marathon is heel goed georganiseerd. Langs het hele parcours staat het publiek gewoon twee of drie rijen dik om jou enthousiast aan te moedigen. Als ik eerlijk ben vind ik de Berlijn Marathon eigenlijk mooier, maar omdat Rotterdam mijn eerste Marathon was blijft deze de speciaalste.

Ging je alleen of samen met andere Spurters naar de Marathon? Nou, naar de Berlijn Marathon’s daar ging ik samen met mijn vrouw naartoe, want bij de Marathon van Berlijn was het zo dat; euhm…, we hadden daar familie wonen waar we konden overnachten, dan verbleven we er meerdere dagen, zeg maar.

Aan welke wedstrijd(en) bewaar jij mooie herinneringen? De Hardenberg City-Run vond ik altijd wel mooi om aan deel te nemen. De Klepperstadloop, de Reestdal halve marathon in Meppel, en het hardloop crosscircuit in Ommen welke in de wintermaanden werd georganiseerd vond ik ook leuk om aan deel te nemen.

Nog leuke wedstrijd anekdotes? Of andere leuke Spurt herinneringen? Anekdotes? Specifieke wedstrijd anekdotes weet ik zo niet, maar we hadden onderling wel veel plezier met elkaar, dat weet ik nog wel.

Weet je nog jou pr tijden?  Moet ik even denken, hoor…, de 10 kilometer dus ooit in: 38 nog wat, mijn snelste halve marathon zal geweest zijn in: 1 uur en 28 minuten, en de 5 kilometer liep ik nooit in wedstrijd verband. (lachend) daar ging ik mijn schoenen niet voor aantrekken, ha, ha, ha. In 1995 liep ik de Marathon van Berlijn in: 3 uur en 18 minuten. Dit was de enigste maal dat ik er heenging met andere Spurters. Met welke Spurters ging je daar heen? Daar waren bij: René Marrissen, en Henk Meppelink. Met z’n allen in de auto zijn we erheen geweest. We vertrokken op Zaterdag, op Zondag de Marathon lopen en op Maandag weer “op huus an”. (Henk pakt een map met krantenknipsels) Kijk hier heb ik nog een uitvoerig verslag welke in weekkrant de Toren stond.

Hoe kijk jij terug op jou Spurt tijd? Ja, nou, ik loop al een hele tijd niet meer bij een loopgroep binnen Spurt, maar het was toentertijd wel een hele leuke tijd. Kijk; ik vond het sociale gebeuren altijd mooi, want als we dan samen  gingen hardlopen, dan was er ook nog wel ruimte om met elkaar te kletsen, zeg maar, en dat vond ik wel heel mooi. Bijvoorbeeld bij een lange duurloop, de onderlinge gezelligheid, daar bewaard ik goede herinneringen aan. Eigenlijk zou ik mij weer aan moeten melden bij Spurt, (zuchtend) maar ’t-ja, het komt er maar niet van. (Tip van de auteur: er is een Spurt loopgroepje welke wekelijks vertrekt vanaf sportpark de Boshoek, dus….) (Henk lachend) ja, daar ligt het niet aan, ha, ha, ha.

Ben jij nog op enige wijze betrokken bij Spurt? Jazeker. Ik ben als bestuurslid, als secretaris, nog betrokken bij de stichting die de atletiekbaan huurt van de gemeente en weer verhuurd aan andere belangstellenden. Ook het clubhuis valt onder het beheer van deze stichting. Dit doe ik samen met enkele andere mensen. Dus binnen Spurt ben ik nog steeds actief, al zie ik de atleten niet, ik heb nog wel raakvlakken met Spurt, ja. Rolf Veneman bijvoorbeeld [onderhoud van de sportboulevard] spreek ik vrij regelmatig, dus.

Volg jij het hardlopen in het algemeen nog? Oh, jazeker wel. Laatst was de Marathon van Rotterdam op de tv, dan kijk ik daar wel even naar hoor. Ja, atletiek volg ik nog wel.

En de laatste vraag om mee af te sluiten luidt altijd; en Spurt’88? Volg jij Spurt nog? Nou, niet meer de prestaties van de atleten, want de huidige generatie lopers ken ik niet persoonlijk, maar ik volg wel Spurt als atletiekvereniging in zijn algemeenheid zeg maar, dat volg ik nog wel. Ik pluis de wedstrijd verslagen niet meer door, maar als er iets over Spurt in weekkrant de Toren staat dan lees ik dit met belangstelling, ook in verband met mijn functie binnen de verhuur stichting.

Oké Henk, bedankt voor jou bijdrage aan deze Er liep eens een Spurter…. En misschien zien we jou nog eens hardlopend op de atletiekbaan.