Er liep eens een Spurter…. is een serie terugblikken over én met personen die ooit Spurt lid waren. Bij Atletiekvereniging Spurt’88 (opgericht in 1988 zoals U weet) wordt dus al ruim 33 jaar hardgelopen in en om Hardenberg. MAAR… Hoe ontstond de AV Spurt’88 nou? Wie waren die atleten van het eerste uur? Waar liepen ze? Met wie liepen ze? Hoe ging dat in de jaren tachtig en negentig bij Spurt’88? Maar bovenal; waar zijn ze gebleven, die Spurters van weleer? Welke herinneringen hebben ze nog aan de jaren dat ze hardliepen? Doen ze vandaag de dag überhaupt nog aan hardlopen? En zijn ze nog steeds Spurt lid?
Om daar een antwoord op te krijgen zocht de auteur naar voormalige atleten die ooit bij Spurt liepen. En hij vond ze, deze Spurters van weleer. Hij zocht ze op, en haalde met deze voormalige atleten aan de hand van zorgvuldig bewaard gebleven foto’s en krantenknipsels oude herinneringen op uit vervlogen tijden. Deze keer komt Henk Schoemaker aan het woord.

Voor deze derde terugblik van: Er liep eens een Spurter…. nam de auteur contact op met: Timmer- en Klussenbedrijf Schoemaker uit Westerhaar. Als er is uitgelegd wat de bedoeling is, is een afspraak snel gemaakt. Henk is namelijk gelijk enthousiast om een bijdrage te leveren aan deze: Er liep eens een Spurter…. En zo gebeurde het dat de auteur op een donkere Novemberavond naar Westerhaar afreisde, want Henk komt ‘van de Westerhaar’ zoals men er zegt. Met een lekkere kop koffie en ’n dikke plak gevulde speculaas nemen we plaats aan de keukentafel. Voor ons op tafel ligt een dik fotoboek vol met hardloop foto’s en krantenknipsels van verslagen van hardloop wedstrijden, allemaal daterende uit de tijd dat Henk als Spurt atleet actief was. Al bladerend in dit fotoalbum kwam deze derde terugblik van: Er liep eens een Spurter…. tot stand.

De serie terugblikken van: Er liep eens een Spurter…. beginnen altijd met de vraag:

“Eens een Spurter altijd een Spurter” geld dat ook voor jou? Ik bedoel: loop je nog?
Nee…, Nee. Ik loop al sinds eind 2000 niet meer. In 2000 heb ik dit stuk grond gekocht, en toen moest er een huis op gebouwd worden, en dat is dit huis geworden, het huis waar we nu in zitten. Daar ben ik anderhalf jaar mee bezig geweest. En tijdens het bouwen van dit huis had ik totaal geen tijd voor het hardlopen. Toen het huis klaar was heb ik het hardlopen niet weer opgepakt. Nee, nadat het huis klaar was heb ik nóóit meer hardgelopen. (lachend) Ja, hardlopen naar de koelkast… ha, ha, ha, maar verder niet nee. Na de bouwerij van dit huis was het hardlopen in één keer gebeurt.

Hoe is het hardlopen ooit begonnen bij jou?
Nou; (nadenkend) voordat ik Spurt lid was deed ik aan motorcross, en hiervoor moet je een goede conditie hebben, en als training voor de motorcross ging ik een paar keer per week hardlopen om een goede conditie te krijgen. Nou ja, op een gegeven moment ben ik gestopt met het crossen want het werd mij allemaal wat te duur, máár met het hardlopen ben ik niet gestopt, hier ben ik toen mee doorgegaan.

Liep jij ook al vóórdat jij Spurt lid was?
Jazeker. Zoals ik al zei, als conditietraining voor het crossen. Nadat ik met het crossen gestopt was bleef ik dus wel doorgaan met het hardlopen en ging ik na verloop van tijd meedoen aan trim loopjes. Eerst, om te beginnen 5 kilometer, dan doe je een 10 kilometer, en zo werden de afstanden steeds groter zeg maar.  

Hoe kwam jij destijds in aanraking met Spurt?
Euhm…, pfff…, ’t-ja, waarom kwam ik bij Spurt? Euhm…, nou ik denk omdat Jan Grissen inmiddels bij Spurt liep. Dat ik een paar keer met hem ben meegegaan, en dat ik daarna lid ben geworden van Spurt, denk ik. Ja, en toen ik eenmaal Spurt lid was ging het van 10 kilometer naar 15 kilometer en voor je het weet loop je een halve marathon. Zo bouwde het zich steeds verder uit zeg maar.

Wanneer was jij Spurt lid?
Pfff…, dat was…, dat was van…, pfff…,  (hardop terug rekenend) het is alweer 20 jaar geleden dat ik dit huis heb gebouwd. Dus…, Ik ben in totaal zo’n 5 jaar Spurt lid geweest. Dus; Poeh, dan is het toch alweer 25 jaar geleden dat ik lid werd, zeg maar. Het moet dan van: 1995 tot eind 2000 zijn geweest, dat ik Spurt lid was.

Waarom koos jij voor Spurt’88? En waarom niet AV Twenterand in Vriezenveen?
Twenterand? (vragend) Was de AV Twenterand er toen al? (Ja, deze is eind 1987 opgericht, maar heette eerst: AV-Vriezenveen) Oh. Maar euh ’t-ja, hoe kwam ik bij Spurt? Pff…, Ja, nou; ik denk dat ik ooit een keertje door Jan Grissen ben meegevraagd of zo, of dat ik ’n keertje met Egbert Bouwhuis ben mee gegaan naar Spurt. Dat ik zo bij Spurt ben terecht gekomen. Via, via zeg maar. (ondertussen kijkt Henk in het fotoboek) kijk; hier een foto samen met Egbert, genomen tijdens de Banthumloop. (terugdenkend) Ja, bijna 25 jaar geleden, maar ik ben het echt hoor.

Wie was er destijds trainer bij Spurt?
Bij Lidy liep ik veel, bij Lidy Platel, dat was op de Maandagavonden. In de zomermaanden gingen we naar de Oldemeijer, en in de wintermaanden als het wat vroeger donker werd dan liepen we veel in Hardenberg. Training…, wie gaf er nog meer training? Euuhm…,  Euh…, Harry Breukelman gaf volgens mij ook weleens training en euhm…, Adrie Deemter ook, dacht ik.

Wat is jou bijgebleven uit de tijd dat je bij Spurt trainde?
Ja, nou de gezelligheid eigenlijk. En vooral zaterdags dat we samen met andere Spurters naar die hardloop wedstrijdjes gingen dat vond ik het mooiste. Ach, ik liep een beetje in de middenmoot, maar dat we het met mekaar gezellig hadden én het meedoen aan zo’n wedstrijd dat vond ik belangrijker dan het winnen.

Liep jij ook wedstrijden?
Ja, ik heb ook wedstrijden gelopen. Zoals gezegd liep ik ’n beetje in de middenmoot. Ik liep niet achteraan, (lachend) maar ook zekers lange niet vooraan ha, ha, ha.

Wat was jou eerste hardloop wedstrijd?
Pfff…, pfffff…, m’n eerste wedstrijd…. (Henk moet diep nadenken…, hééél diep zelfs) ’t-jaahaa …, (zucht) m’n eerste…, ik heb er zoveel gelopen…, euhm…, ik denk dat mijn eerste hardloopwedstrijd in Vroomshoop was. Dat was een hardloopwedstrijd georganiseerd door de plaatselijke basketbal vereniging: de Stars ’84 uit Vroomshoop. Die organiseerden toentertijd van die boslopen. Dat was wel zo’n beetje mijn eerste wedstrijd van de begin periode dat ik hardliep, zeg maar. Deed ik mee aan de 5 kilometer.

Heb je veel wedstrijden gelopen?
Ja, ja, ik heb er veel gelopen, ja. In die vijf jaar dat ik echt Spurt lid was, ging ik op het laatst zo ongeveer elk weekend wel een wedstrijdje lopen. Kijk maar eens in het fotoboek…, (Henk laat het fotoboek zien, een dik fotoboek met talloze foto’s en krantenknipsels over wedstrijdverslagen) Mooi hé. Op een gegeven moment ging het steeds “gekker” gingen we naar Amsterdam om er de: Dam tot Damloop te lopen, (draait het fotoboek naar de auteur) en hier, kijk; de Zevenheuvelen loop, ook Schoorl heb ik gelopen. Ach, mooi man. (kijkend in het fotoboek) Zie hier eens…, dit is een mooie foto. Hier sta ik samen met Henk Borgmeijer en Erik Hulzebosch op de foto.

 Met startnummer 15984 Henk Schoemaker tijdens de Dam tot Damloop 1998

Waarom besloot je om wedstrijden te gaan lopen?
Ja, nou; als er meer Spurters ergens een wedstrijd gingen lopen dan ging ik mee. Ik ging vooral mee voor de gezelligheid, niét voor de medailles. Nee, ik ging niet mee om er medailles te gaan winnen. (lachend) Nee, als ik medailles wilde winnen, had ik beter wat anders kunnen gaan doen…, ha…, ha…, ha.

Sloeg jij makkelijk een training over of ging je door weer en wind trainen?
Nee…, ik sloeg niet gauw een training over. Nee, als ik iets doe dan probeer ik het ook altijd wel goed te doen. Dan ben ik ook wel fanatiek. Ondanks dat het dan eens ’n keertje slecht weer was, dan euhm…, ging ik wel naar de training. Nee, dat maakte mij niets uit. Nee, ik heb nooit gedacht tijdens een training, en het regende, van euh; tjonge, tjonge, wat doe ik hier toch.

Hoe fanatiek was jij?
Ach, ik probeerde altijd wel om mijn best te doen. Maar, euh, dat zei ik net; ik liep nooit vooraan, hoor.

Links vooraan henk Schoemaker tijdens de Twente Marathon 1998 waar Henk deelnam aan de halve marathon van Enschede

Aan welke wedstrijden bewaar jij mooie herinneringen, welke wedstrijd is jou bijgebleven?
(zonder te aarzelen) Nou, dat zijn er eigenlijk drie. Ik heb namelijk drie wedstrijden in het buitenland gelopen, vandaar. Ja, die drie buitenlandse wedstrijden dat waren wel hele mooie reizen, dat was wel heel mooi. Dat was de Marathon van New York in November 2000. Ook ben ik een keertje met een groep atleten naar een hardloop wedstrijd in Parijs geweest. Dat was een wedstrijd van 20 kilometer. (bladerend in het dikke fotoalbum komen de herinneringen weer boven) Kijk hier heb ik nog een foto waarop ik samen met Jan Grissen onder de Eiffeltoren doorloop. Ach, hier staat het: 15 Oktober 2000, de 20 kilometer van Parijs. En ik heb in Juni 2000 meegedaan aan een hardloop wedstrijd over de nieuwe brugverbinding tussen Kopenhagen en Malmö, de Sontbrug. Daar zijn we met een busreis naar toe geweest. Deze brug verbindt Denemarken en Zweden met elkaar. Dat waren wel drie hele mooie belevenissen.

Verder nog leuke wedstrijd herinneringen?
Oh, ja hoor. Ook aan wedstrijden zoals: de Dam tot Damloop, en de Zevenheuvelen loop, en de halve marathon van Enschede waren mooie wedstrijden om te lopen. En aan Egmond aan Zee, daar bewaar ik ook mooie herinneringen aan hoor. Van Egmond aan Zee weet ik nog dat we er op Zaterdagochtend naar toe gingen, en dan deden we op Zaterdagmiddag mee aan een ATB wedstrijd. Dat was een tocht van 36 kilometer over het strand en door de duinen, en dan liepen we er op Zondag de halve marathon van Egmond aan Zee. Ja, dat waren mooie dingen, dat was gezellig met een overnachting erbij. Ja; ik vond de gezelligheid eromheen zekers net zo mooi als het sportief bezig zijn. Het in een ongedwongen sfeer sportief bezig zijn met elkaar, mooi.

Henk tijdens de Amsterdam marathon van 1999 waar hij de halve marathon liep; Kenners zien het gelijk: hij liep in Sneldienst Hardenberg tenue

Ben jij ooit tijdens een wedstrijd uitgestapt?
(nadenkend) Nou…, euhm…, dat kan ik mij zo niet herinneren…, nee. Nee, ik liep hem altijd wel uit.

Weet je nog jou pr tijden?
Euhm…, ja dan moet ik het even opzoeken. Ik heb het namelijk ooit alles bijgehouden en in een boekje opgeschreven. Maar dan moet ik het opzoeken, het ligt ergens in een doos op zolder. Zo uit mijn hoofd denk ik 21 minuten op de 5 kilometer en zo’n 44 minuten op de 10 kilometer dacht ik.

Heb jij ooit een Marathon gelopen?
Ja, de Marathon van New York. Dat was op: 5 November 2000. Hier ben ik samen met Roelof Hutten en Siem Slot naar toe geweest. (Roelof liep er: 3:10:15 en Siem liep: 3:35:56) Met z’n drieën hebben wij er toen de Marathon gelopen. We zijn in totaal een week naar Amerika geweest. Deze New York Marathon liep ik in: 3:52:21. (bladerend in het fotoalbum) Kijk; hier heb ik mijn finish foto nog. En ná deze Marathon heb ik dus nóóit meer hardgelopen.

Waarom ging jij juist deze Marathon’s lopen?
T-ja; dé New York Marathon hé, dat is eigenlijk toch wel dé Marathon hé. Ach, en áls je dan ooit eens een Marathon wilt lopen, dan pak je wel de meest aansprekende Marathon, toch?

Hoe kwam jij erbij om de Marathon van New York te gaan lopen?
(lange stilte, diep nadenkend) euh…, goh, dat weet ik zo niet meer…. Het is inmiddels alweer dik 20 jaar geleden…. Ik weet niet meer hoe dat precies gegaan is hoor. Ooit zal er wel iemand over begonnen zijn, zo van euh; de Marathon van New York, zullen we die eens gaan lopen? Nou, en dat er toen eentje vroeg van: wil jij ook mee? Lijkt jou dat niet wat? Zoiets zal het wel gegaan zijn denk ik. Nou, en toen zijn we gegaan. Samen met Roelof en Siem.

De training voor een Marathon, deed je dit in je eentje of met meerdere Spurters?
Nee, alleen. Ja, ik ging dan wel de interval trainingen bij Spurt doen, maar de lange duurlopen liep ik alleen. Ja, die liep ik meestal zondags, gewoon alleen, ja.

Hoeveel weken trainde jij om deze Marathon te kunnen lopen?
Ach, ja…, dat zeg ik; ik begon met 5 kilometer, 10 kilometer, dan 15 kilometer, ja en dan loop je halve marathons, en dan heb je al een hele goede basis natuurlijk. Nou van daaruit ging ik verder trainen voor de hele Marathon. Ja, en dan komt het echte trainen voor de New York Marathon hé. Dan moet je dus kilometers gaan maken hé.

Wat was jou mooiste Marathon? En waarom?
Ja, nou; dat was dus New York. Ik heb er ééntje gelopen dus het is niet moeilijk om te kiezen.

Vertel eens; hoe zag zo’n Marathon reis naar New York eruit.
Euh, (vragend) Hoe zag zo’n reis eruit? Pfff…, ik weet nog dat we van Schiphol naar IJsland vlogen, want daar in Reykjavik hadden we een tussenlanding. Moesten we ’n paar uur wachten. Hier hebben we even wat gegeten en gedronken. Daarna een vlucht naar Amerika. Maar we zijn er niet alleen heengegaan om te lopen hoor. We zijn in totaal een week in Amerika geweest. Naar Washington zijn we nog geweest, daar hebben we onder andere het witte huis bezocht, Bill Clinton was toen president van Amerika. Hoe zag zo’n reis eruit…? Het is meer dan 20 jaar geleden hé.

Nog leuke dingen meegemaakt voor, tijdens of na de Marathon van New York?
Bij aankomst; wat ik mij nog wel goed herinner is dat toen ik daar in New York uit de bus stapte dat ik naar boven keek en mij verbaasde over de grote flatgebouwen die er stonden. Tjonge, tjonge, wat een hoge en grote flatgebouwen daar in Manhattan zeg. Als je dan omhoog keek was de ene flatgebouw nog hoger dan de andere. Niet normaal zeg. We keken onze ogen uit. Dat kende je hier in Nederland toch niet. Heel indrukwekkend allemaal. Ik weet nog wel dat ik ná de Marathon zere benen had. En dat ik blij was dat ik weer op m’n hotelkamer was, en ik weet nog dat ik bij terugkomst in het hotel het bad vol heb laten lopen en héérlijk in bad heb gelegen. Ja, toen ik de Marathon gelopen had wou ik wel graag even rusten, even in bad liggen….

Waarom ben jij gestopt met hardlopen?
Nou, ja, dat zei ik; ik heb dit huis gebouwd. Toen het huis klaar was, was ik helemaal van het hardlopen af. En daarna heb ik het hardlopen niet weer opgepakt. Mijn oude hobby, motorcross, heb ik daarna wel weer opgepakt, en dit doe ik trouwens nog steeds, crossen.

Denk je wel eens; ik zou eigenlijk weer moeten beginnen met hardlopen?
(zegt zeer resoluut) NEE. Dat doe ik nooit weer. Maar…, euhm…, ik moet er wél bij zeggen; hardlopen gaat ook niet meer, want ik heb mijn rechter knie versleten. Dus euh…, nee…, dat hardlopen dat doe ik nooit meer. Ik doe nu een beetje aan mountainbiken, beetje fietsen, en dat gaat mooi. Motorcrossen gaat ook nog. Met een brace om de knieën en dan gaat het wel goed. Ja, motorcrossen heb ik altijd mooi gevonden, dat is wel mijn grote hobby.

Volg jij het hardlopen in het algemeen nog? Bijvoorbeeld op tv?
Nee, dat zegt mij helemaal niks meer.

En de laatste vraag om mee af te sluiten: En Spurt’88? Volg jij Spurt nog?
Nee. Nee, ook niet. Nee…, Nee, ik ben helemaal van het hardlopen af. Wat geweest is, is geweest, en het hardlopen bij Spurt was ook echt wel mooi, maar euh…, nee dat is een periode wat ik helemaal heb afgesloten. Zoals ik al zei; motorcrossen dat heb ik altijd mooi gevonden, en vindt ik nog steeds mooi.  Ja, motorcross dat is wel mijn grote hobby, zeg maar.